این روز ها، میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن از پرطرفدارترین تکنیک های آرایش نیمه دائم به حساب می آیند. هدف این دو روش محبوب، برطرف کردن نواقص ابرو یا ایجاد شکل دلخواه در آنها است. در این مقاله قصد داریم به بررسی تخصصی این دو روش و تفاوت های میان این دو بپردازیم.
ابرو یکی از عناصر حیاتی چهره است که به طرز چشمگیری بر جلوه و زیبایی صورت تأثیر می‌گذارد. به همین دلیل افراد به طور خاص به آرایش ابروهای خود توجه ویژه‌ای میکنند و بر آن اهمیت می‌دهند. با وجود محصولاتی همچون مداد و سایه ابرو، فرایند آرایش ابرو نیازمند دقت و زمان زیادی است، اما گاهی این روش‌ها به نتایج دلخواه نمی‌رسند، و باعث میشود ظاهر نهایی رضایت بخش نباشد و حتی موجب ریزش بیشتر موهای ابرو شود.
بنابراین، امروزه افرادی که به دنبال راهکاری سریع و دائمی برای ابروهای خود هستند یا مشکلاتی مانند نازک بودن یا کم‌پشتی ابرو دارند، به دنبال روش‌هایی چون میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن می‌گردند. برای آشنایی دقیق‌تر با این دو روش، تفاوت‌ها و نحوه اجرای حرفه‌ای هر یک، پیشنهاد میشود تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
فرق میکروبلیدینگ با میکروپیگمنتیشن ابرو
بسیاری از مردم این دو واژه را به اشتباه جای یکدیگر استفاده میکنند. اما این دو روش، شباهت‌هایی زیادی دارند و به عنوان روشهای آرایش نیمه دائمی برای ابروها شناخته میشوند. با این حال، تفاوت‌های کوچکی نیز دارند. برای درک بهتر این دو روش، بهتر است اول به شباهت های آنها بپردازیم.
در هر دو روش، از ابزارها و جوهر ویژه‌ای استفاده میشود که به لایه زیرین پوست وارد میشوند. این فرآیند تنها باید توسط افراد متخصص و آموزش‌دیده انجام شود. در ادامه، به تعدادی از شباهت‌های این دو روش اشاره میکنیم.
روش اجرا
- تکنیک اجرای میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن در بسیاری از جنبه‌ها به یکدیگر شبیه است. اگر شما به دنبال ایجاد ابروهای سایه دار و پرتر هستید، میکروپیگمنتیشن مناسب است. این روش، ابروها را با سایه‌های جذاب و قابل توجهی ترسیم می‌کند. در مقابل، میکروبلیدینگ خطوط نازکی را به شکل تارهای طبیعی ابرو ایجاد می‌کند. شما می‌توانید برای به دست آوردن نتیجه بهتر، از ترکیب این دو تکنیک استفاده کنید.
عمق
- این دو روش، بسیار سطحی‌تر از تاتو هستند. از نظر عمق، هر دو به یکدیگر شبیه هستند. در این روش‌ها، رنگ به عمق ۰/۰۸ تا ۰/۱۵ میلی‌متر وارد پوست میشود، که در مرز بین درمیس و اپیدرمیس قرار دارد. این عمق به خاطر این است که رنگ به طور طبیعی و متداول در ابرو وارد میشود.
رنگ
- رنگ‌های استفاده شده در میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن یکسان هستند. این رنگ‌ها نسبت به تاتوهای دائمی، طبیعی‌تر هستند. در میکروبلیدینگ از پیگمنت‌های طبیعی مانند آهن دی‌اکسید استفاده میشود که با گذر زمان تغییر رنگ نمی‌دهند.
ظاهر
میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن، هر دو به طور حیرت‌انگیزی، ظاهری طبیعی در ابروها به وجود می‌آورند. حتی کسانی که اصلاً ابرو ندارند، می‌توانند از مزایای این دو روش بهره‌مند شوند، و در مقابل، تاتوهای دائمی که ظاهری بسیار مصنوعی دارند و قادر به شبیه‌سازی تارهای باریک مانند ابرو نیستند، با این دو روش متفاوت هستند.
دوام و پایداری
- میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن، روشهای نیمه دائمی هستند که حدود یک سال و نیم تا دو سال باقی می‌مانند. پس از این مدت، به ترمیم و بازسازی نیاز دارند. اما مقایسه با آرایش‌های دائمی مانند تاتو، این دو روش امکان اصلاح و تغییر آسان‌تری را فراهم میکنند.
خطرات احتمالی
- نسبت به تاتوها، میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن دارای خطرات کمتری می‌باشند. احتمال واکنش‌های آلرژیک و عفونت در این دو روش، کمتر است. زیرا از پیگمنت‌های ایمن‌تری استفاده میشود که روند کم‌خطرتری را به همراه دارند.
مقایسه تفاوت ها
به طور کلی، این دو روش ابرو برای کسانی که به دنبال ظاهری طبیعی و زیبا هستند، گزینه‌های بسیار مناسبی می‌باشند. اما قبل از استفاده از هر یک، بهتر است با متخصصان و کارشناسان مرتبط مشورت کنید تا بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنید.
بیشترین تفاوت میان میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ ابرو در ابزارهای استفاده شده و نحوه اجرای این دو روش است. در میکروپیگمنتیشن، از ابزارهای الکترونیکی برقی استفاده میشود، درحالی که در میکروبلیدینگ از وسیله‌ای به نام بلید (Blade) استفاده میشود که جزء ابزارهای مکانیکی این تکنیک محسوب میشود. در این روش، با استفاده از سوزن‌های چندتایی در نوک بلید، خطوطی شبیه به موهای ابرو به صورت مکانیکی کشیده میشود.
میکروپیگمنتیشن این امکان را فراهم می‌کند که نقاط و سایه‌های نازک و شبیه به ریشه مو را به صورت نقطه‌ای بر روی پوست ایجاد کنید و با این ویژگی، رنگ و شکل ناحیه‌ای از پوست را تغییر دهید. اما در میکروبلیدینگ، توانایی تغییر رنگ پوست به‌صورت طبیعی فقط از طریق کشیدن خطی شبیه به موهای ابرو یا به صورت هاشور وجود دارد. این تفاوت مهم، باعث استفاده گسترده‌تر میکروپیگمنتیشن در زمینه‌های مختلف آرایشی شده است، درحالی که میکروبلیدینگ تنها در مواردی که هاشورزدن ممکن است، استفاده میشود.
یکی از تفاوت‌های مهم میان این دو تکنیک، ماندگاری آنهاست. به دلیل عمق بیشتر تزریق پیگمنت در میکروپیگمنتیشن، این روش دارای ماندگاری بیشتری است و حتی برای پوست‌های چرب و با تعرق زیاد نیز مناسب است، اما میکروبلیدینگ به‌دلیل عمق کمتر تزریق، برای پوست‌های چرب مناسب نیست.
محدودیت‌های میکروبلیدینگ شامل عدم امکان استفاده برای افرادی است که پس از زخم‌زدن پوست، عارضه گوشت اضافه شده باشد. این افراد به‌هیچ وجه نمی‌توانند از این روش استفاده کنند زیرا خراش‌های مداوم ممکن است ریسک افزایش گوشت اضافه را افزایش دهد.
با توجه به اطلاعاتی که در اختیار شما قرار گرفت، انتخاب بهترین گزینه بر اساس تفاوت‌ها، محدودیت‌ها و نیازهای بدنی و شخصی خودتان، مهم است تا به نتایج بهتری دست یابید.
حال که با روشهای میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن آشنا شدید، بد نيست که با فیبروز ابرو، از دیگر روشهای پرطرفدار زیبایی ابرو، آشنا شویم. با شناخت روشهای مختلف آرایش دائم ابرو و همچنین درک تفاوت‌های آن ها، می‌توانید انتخاب بهتری برای زیبایی ابروهای خود داشته باشید.
بررسی تفاوت میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن و فیبروز
میکروبلیدینگ، میکروپیگمنتیشن و فیبروز، سه روش متداول برای آرایش نیمه دائم ابرو هستند که دارای تفاوت‌هایی با یکدیگر هستند.
تفاوت فیبروز و میکروبلیدینگ
هردو تکنیک فیبروز و میکروبلیدینگ برای ایجاد ابروهایی طبیعی و زیبا مورد استفاده قرار می گیرند و هردو روش با قلم و بدون نیاز به دستگاه برقی انجام میشوند با این حال تفاوت هایی نیز دارند:
در تکنیک فیبروز ابرو از قلم ، رنگ و سوزن خاص کمپانی فی استفاده می شود. اما میکروبلیدینگ ابرو با محصولاتی به غیر از محصولات کمپانی فی انجام میشود.
در فیبروز سلیقه فرد اهمیت کمتری دارد چرا که این روش طبق قوانین آکادمی فی طراحی و اجرا می شود اما میکروبلیدینگ، ابروها بر اساس سلیقه مشتری و مشاوره با پیگمنتر طراحی و اجرا می شود.
در تکنیک فیبروز قلم بلید، سوزن های ظریف تری دارد، در نتیجه ماندگاری میکروبلیدینگ نسبت به فیبروز بسیار بیشتر است.
تفاوت میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن
میکروبلیدینگ ابرو روشی است که در آن پیگمنتر با استفاده از یک قلم دستی تیز و کوچک، خطوط ریز و باریکی را روی پوست ترسیم می کند که شبیه به تارهای موی ابرو هستند. این روش نیاز به مهارت و قدرت بالای پیگمنتر در ترسیم خطوط دارد زیرا باید تارهایی مشابه با مو ابرو ترسیم کند.
در صورتی که میکروپیگمنتیشن ابرو روشی است که در آن پیگمنتر با استفاده از یک دستگاه برقی، پیگمنت را به عمق بیشتری در پوست وارد می کند. در این روش مهارت پیگمنتر کمتر دخیل است زیرا قدرت مکانیکی دستگاه به شدت روی نتیجه کار تاثیر دارد.
اگر می خواهید ابروهایی طبیعی و نچرال داشته باشید، بهتر است از میکروبلیدینگ استفاده کنید. چون در میکروپیگمنتیشن ابرو، پیگمنت به عمق بیشتری در پوست وارد می شود و باعث می شود که ابروهای شما بعد از مدتی به شکل سایه ای تغییر کنند.
تکنیک میکروپیگمنتیشن برای افرادی که ابروهایی کمتر طبیعی و بیشتر آرایشی می خواهند مناسب است.
کدام روش را انتخاب کنم؟
فیبروز ابرو، میکروبلیدینگ ابرو و میکرو پیگمنتیشن ابرو سه روش مختلف برای ایجاد ابروی طبیعی و زیبا هستند. این سه روش از نظر تکنیک، مواد مصرفی، ماندگاری و نتیجه با هم تفاوت دارند.
انتخاب روش مناسب برای تاتو ابرو بستگی به چند عامل دارد. از جمله شکل و رنگ ابروی مورد نظر، نوع پوست، بودجه و زمان مورد نیاز و از همه مهم تر سلیقه مشتری حرف اول را در انتخاب میزند.
در ادامه نکاتی را قید میکنیم که به انتخاب بهتر شما کمک میکنند:
اگر شما جزء آن دسته افراد هستید که ظاهر کاملا طبیعی ولی بدون نقص برای ابرو های خود میخواهید فیبروز بهترین گزینه برای شماست.
ولی اگر علاوه بر ظاهر طبیعی ابرو تمایل دارید طرح ابروهای خود را تغییر دهید میکروبلدینگ انتخاب مناسبی است. و در نهایت میکروپیگمنتیشن برای افرادی که ابروهایی آرایشی و با سایه می خواهند مناسب است.
برای دریافت بهترین نتیجه،سریع ترین و ایمن ترین راه، مشاوره با افراد متخصصِ این حوزه است. تیم ماهورا با تجربه ی 20 ساله و تخصص خود، آماده ارائه هر گونه خدمات مشاوره به شما عزیزان می‌باشد. همواره در کنار شما هستیم.
بدون دیدگاه